2024-03-29T17:25:02Z
https://jise.scu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1407
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
تأثیر شرایط هیدرولیکی و هندسه سرریز در مدلسازی ریاضی ضریب دبی سرریزهای نوکاردکی و مایل
پردیس
نیک پیک
سید محمود
کاشفی پور
سرریزها از جمله سازههای هیدرولیکی مهم برای کنترل جریان، تنظیم سطح آب بالادست و اندازهگیری دبی در کانالها، شبکههای آبیاری و رودخانهها میباشند. در یک عرض مشخص سرریزهای نوکاردکی و مایل دارای طول مؤثر بیشتری در مقایسه با سرریزهای معمول میباشند که این مسئله میتواند بر ضریب دبی و راندمان این نوع سرریزها تأثیرگذار باشد. ضریب دبی جریان تابعی از مشخصات هندسی و هیدرولیکی سرریز میباشد، لذا در این تحقیق ضریب دبی جریان برای سرریزهای نوکاردکی و مایل برای سه زاویه مختلف و در سه ارتفاع تعیین و نتایج بهدست آمده با ضریب دبی سرریز مستطیلی ساده مقایسه شد. در نهایت سه رابطه ریاضی برای این سه نوع سرریز ارائه گردید، که رابطه بین ضریب دبی و متغیرهای هندسی بدون بعد سرریز را بر پایه شرایط هندسی و هیدرولیکی نشان میدهد. چنین برداشت میشود که برای همه سرریزها ضریب دبی با افزایش دبی یا افزایش انرژی کل بالادست سرریز کاهش مییابد، بهگونهای که در سرریز نوکاردکی و برای زاویههای 45، 60 و 75 درجه ضریب دبی بهترتیب از حدود 7/0 تا 5/0، از 73/0 تا 4/0 و از 75/0 تا 3/0 کاهش یافته است. همچنین برای سرریزهای مایل 15، 30 و 45 درجه نیز به ترتیب از حدود 9/0 تا 66/0، از 95/0 تا 64/0 و از 9/0 تا 54/0 کاهش یافته است. هرچند این کاهش در سرریزهای با زاویه بیشتر دارای شیب بیشتری میباشد به این معنی که سرریزهای نوکاردکی و مایل فقط برای ارتفاع آب کم در بالادست راندمان بالاتری دارند، در نتیجه میتوانند دبی بیشتری را با ارتفاع کم آب بالادست عبور دهند.
اندازهگیری دبی
ضریب دبی
سرریز لبه تیز
سرریز مایل
سرریز نوکاردکی
2016
04
20
1
10
https://jise.scu.ac.ir/article_12007_5c9211210025e32bac0396cc08eef86a.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
بررسی تاثیر نوع شکل مانع بر روی خصوصیات امواج عرضی
محمدحسین
پور محمدی
مهدی
قمشی
سید حبیب
موسوی جهرمی
سید محمود
کاشفی پور
منوچهر
فتحی مقدم
در بسیاری از مواقع مجموعهای از موانع در مقابل مسیر حرکت جریان آب قرار میگیرد. با عبور آب از بین این موانع در پایین دست آنها گردابه ایجاد شده و از همپوشانی گردابه ایجاد شده از هر کدام از موانع امواج سطحی عمود بر جهت جریان تشکیل میشود. در تحقیق حاضر تأثیر سه نوع شکل مانع بر روی تشکیل امواج عرضی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور موانع استوانهای ، مکعبی (برخورد جریان به گوشه) و مکعبی (برخورد جریان به ضلع) استفاده شد. دبیها 5، 15 و 25 لیتر بر ثانیه در نظر گرفته شد. کارگذاری موانع به صورت موازی با چهار آرایش مختلف 60×60 ، 120×60 ، 120×120 و 180×180 در نظر گرفته شد. در مجموع 36 آزمایش صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که شکل موانع تاثیر زیادی بر روی تشکیل امواج عرضی دارد. بیشترین میزان دامنه نسبی ( A/H ) (دامنه نسبی که A : حداکثر دامنه امواج ، H : عمق متوسط جریان) مربوط به موانع استوانه ای برای آرایش 120×60 در دبی پنج لیتر بر ثانیه و به میزان 10/61 درصد و کمترین میزان مربوط به موانع مکعبی برای برخورد جریان از ناحیه ضلع برای آرایش 180×180 در دبی 25 لیتر بر ثانیه و به میزان شش درصد حاصل شد. روابطی به منظور تخمین عدد استراهال در شکلهای مورد نظر با استفاده از نرم افزار SPSS ارائه گردید. بر اساس روابط تجربی ارائه شده مشخص گردید عدد استراهال با پارامتر ( فاصله بین ردیف های موانع به قطر موانع )در موانع استوانهای نسبت مستقیم و در دو حالت موانع مکعبی مورد بررسی در این تحقیق نسبت عکس دارد.
امواج عرضی
عدد استراهال
فرکانس امواج
تراکم موانع
2016
04
20
11
20
https://jise.scu.ac.ir/article_12008_f62a7efad6c7d182550c32e851bd8f47.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
بررسی یکنواختی توزیع و گرادیان شوری آب برای یک سامانه آبیاری بارانی با دو خط آبپاش موازی، در شرایط اقلیمی اهواز
سهراب
مینائی
سعید
برومند نسب
شاهرخ
زند پارسا
محمدرضا
سیاهپوش
برای مطالعه اثر شوری آب در آبیاری بارانی، سامانه آبیاری باید سطوح شوری مورد نیاز و توزیع یکنواخت آب در سطح مزرعه را فراهم آورد. در این پژوهش یکنواختی توزیع و تغییرات شوری آب آبیاری برای یک سامانه آبیاری بارانی با دو خط آبپاش موازی، در اقلیم گرم و خشک شهر اهواز بررسی شد. دادهها طی دو فصل کشت ذرت بهاره و تابستانه از سه مزرعه یکسان، اما با مدیریت آبیاری متفاوت یعنی "آبیاری روزانه(D)، آبیاری شبانه (N)و آبیاری روزانه همراه با یک پس آبیاری برای شستشوی شاخ و برگ گیاه (F)، برداشت گردید. یکنواختی توزیع آب برای هر نوبت آبیاری در سطح تحت پوشش تیمارهای شوری(DuTi)، طی دو فصل آبیاری، بین 59 تا 89 درصد و عموماً بیش از 75 درصد ثبت گردید. در کشت بهاره، یکنواختی توزیع تجمعی آب آبیاری در مساحت تحت پوشش تیمارهای شوری(DuT)برای تیمارهای مدیریتی D، F و N، به ترتیب 91، 85 و 87 و یکنواختی توزیع تجمعی آب در کل سطح مزرعه (DuF) نیز به ترتیب 88 ،82 و 88 درصد ثبت شد. در کشت تابستانه، یکنواختی توزیع تجمعی آب آبیاری در مساحت تحت پوشش تیمارهای شوری(DuT) برای تیمارهای مدیریتی D، F و N به ترتیب 93، 88 و 93 درصد و یکنواختی توزیع تجمعی آب برای کل سطح مزرعه (DuF) نیزبه ترتیب 91، 85 و 87 درصد ثبت شد. ضریب تغییرات عمق آب آبیاری، برای تیمارهای مدیریتی D، F و N در دو فصل کمتر از سه درصد ثبت گردید. خطوط هم شوری موازی و با فواصل تقریباً یکسان و همچنین ضریب همبستگی بالا برای معادلههای خطی تغییرات شوری- فاصله نیز نشان داد سامانه آبیاری بارانی مورد مطالعه شرایط قابل قبولی برای مطالعه تیمار های شوری با هزینه کم و مدیریت آسان را در شرایط اقلیم منطقه فراهم آورد. اجتناب از آبیاری در زمان باد شدید، افزایش شعاع پاشش آبپاشها، افزایش تعداد آبپاش های طرفین مزرعه و تنظیم زاویه چرخش آبپاش ها، برای بهتر شدن یکنواختی توزیع آب در چنین سامانه ای باید مورد توجه قرار گیرند.
آبیاری بارانی
آب شور
ارزیابی
یکنواختی توزیع آب
2016
04
20
21
32
https://jise.scu.ac.ir/article_12009_f115c8fda3355b28f4618ff3a829ff0a.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
تحلیل شدت و دوره بازگشت خشکسالی در شرایط تغییر اقلیم آتی(مطالعه موردی: دشت دزفول- اندیمشک)
عطیه
حسینی زاده
حسام
سید کابلی
حیدر
زارعی
علی محمد
آخوند علی
از مهمترین پیامدهای تغییر اقلیم میتوان به تأثیر بر خشکسالیها و منابع آب اشاره کرد. در این مقاله به بررسی تأثیر تغییر اقلیم بر وضعیت خشکسالی دشت دزفول- اندیمشک با استفاده از شاخص بارش استاندارد پرداخته شده است. بدین منظور ابتدا خروجی چهار مدل گردش عمومی جو تحت سناریوی انتشارA2 برای دورهی 2084-2060، به کمک دادههای روزانه بارش در دورهی پایه (2009-1985) برای دو ایستگاه هواشناسی موجود در منطقه ریزمقیاس شدند. سپس با توجه به دوره رشد کشت غالب منطقه، شاخص استاندارد بارش شش ماهه در دورهی پایه و همچنین در دورهی آتی تحت هر چهار سناریوی اقلیمی بهدست آورده شد. نتایج نشان داد که بهطور کلی در دورهی آتی، تداوم خشکسالیهای شدید و خشکسالیهای ضعیف افزایش و تداوم خشکسالیهای با شدت متوسط کاهش مییابد. بنابراین در طول دوره کشت محصول غالب، منطقه مواجه با خشکسالی های هواشناسی قابل توجهی در آینده خواهد بود که باید در برنامهریزی ها مد نظر قرار گیرد.
تغییر اقلیم
خشکسالی
شاخص بارش استاندارد
دشت دزفول- اندیمشک
2016
04
20
33
43
https://jise.scu.ac.ir/article_12010_b3b4c93cf0d4746dc7f441f97dc6caf2.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
بررسی آزمایشگاهی توپوگرافی بستر رسوبی در خم 90 درجه ملایم در حضور صفحات مثلثی متصل به ساحل
پردیس
بدری
محمود
شفاعی بجستان
سید محمود
کاشفی پور
محمد
بهرامی یاراحمدی
در مقاله حاضر صفحات متصل به ساحل مثلثی شکل با هدف معرفی روشی جدید برای کمک به افزایش پایداری ساحل و کاهش نرخ فرسایش در ساحل بیرونی خم مورد بررسی قرارگرفته است. آزمایشها در یک خم 90 درجه ملایم با نسبت شعاع قوس به عرض رودخانه برابر چهار انجام پذیرفت. تعداد نه صفحه متصل به ساحل مثلثی شکل در فاصله طولی ثابت 70 سانتیمتر معادل پنج برابر طول مؤثر صفحه و زاویه 20 درجه نسبت به ساحل بالادست برای انجام آزمایشهای اصلی و نه عدد صفحه متصل به ساحل مستطیلی شکل برای انجام آزمایش شاهد به کار رفت. آزمایشهای اصلی با اعداد فرود 24/0،26/0،29/0و32/0 و آزمایش شاهد با عدد فرود 26/0 انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که با افزایش عدد فرود در هر مرحله عمق آبشستگی افزایش مییابد. از مقایسه آزمایشها در حضور صفحات مثلثی و مستطیلی نیز مشخص شد که عمق آبشستگی صفحات مثلثی80 درصد کمتر از صفحات مستطیلی است.
صفحات متصل به ساحل
قوس 90درجه
عدد فرود
عمق آبشستگی
2016
04
20
45
54
https://jise.scu.ac.ir/article_12011_37357d503f6f605f4a24c4da6121651e.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
تأثیر تنش خشکی بر شاخصهای فیزیولوژیکی و عملکرد ذرت در حضور سطح ایستابی کمعمق در شرایط اقلیمی اهواز
هادی
رضایی راد
عبدالرحیم
هوشمند
عبد علی
ناصری
محمدرضا
سیاهپوش
بهمنظور بررسی اثر کم آبیاری بر شاخصهای فیزیولوژیکی ذرت دانهای رقم سینگل کراس ۷۰۴ در طول فصل رشد، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال ۱۳۹۲ در مزرعه آزمایشی شماره دو دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران در سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آبیاری شامل ۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی گیاه ذرت بود که از طریق تبخیر و تعرق گیاه مرجع(چمن) محاسبه شد. برای کشت از لایسیمترهای حجمی استفاده گردید. در این تحقیق عمق آب زیرزمینی در فاصله ۷۰ سانتیمتری سطح خاک ثابت نگه داشته شد. یک لایسیمتر به عنوان تیمار شاهد با آبیاری کامل و بدون حضور سطح ایستابی مورد استفاده قرار گرفت. برای تعیین هدایت روزنهای، سرعت فتوسنتز و غلظت کلروفیل، مقادیر این شاحصها در سه نوبت ۶۰، ۷۴ و ۸۸ روز پس از کشت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که هر چه میزان تنش آبی وارده به گیاه بیشتر شود میزان شاخصهای مذکور کاهش مییابد. بیشترین میزان غلظت کلروفیل مربوط به تیمار ۱۰۰ درصد نیاز آبی به مقدار ۳۸/۵۵ و کمترین آن مربوط به تیمار ۵۰ درصد به میزان ۶۶/۳۹ میباشد. هدایت روزنهای و سرعت فتوسنتز در تیمار 100 درصد آبیاری با حضور سطح ایستابی بیشترین و تیمار 50 درصد آبیاری کمترین مقادیر را در بین سایر تیمارها داشتند. روند تغییرات غلظت این سه شاخص در طول دوره رشد نشان داد که از هفته هشتم پس از کشت تا انتهای دوره رشد ذرت هدایت روزنهای، سرعت فتوسنتز و غلظت کلروفیل برگ ذرت کاهش مییابد. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین میزان عملکرد دانه ذرت در تیمار آبیاری 100 درصد و به میزان 63/4 و کمترین آن به میزان 72/3 تن در هکتار در تیمار آبیاری 50 درصد بود.
هدایت روزنهای
غلظت کلروفیل
سرعت فتوسنتز
ذرت
لایسیمتر
عملکرد دانه
سینگل کراس 704
2016
04
20
55
66
https://jise.scu.ac.ir/article_12012_7d9e77d6be044f9232f8d1364ffda37e.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
مطالعه عددی الگوی جریان در کانال قوسی تحت تأثیر تغییرات پارامتر U/Uc با استفاده از نرم افزار Flow-3D
محمد
واقفی
مسعود
قدسیان
امیر
عظیمی
اکثر رودخانه ها دارای مسیرهای قوسی می باشند که الگوی جریانکاملاً پیچیده ای بر آن حاکم می باشد.برای مطالعه رفتار یک رودخانه لازم است تا الگوی جریانحاکمبر قوسهای آن کاملاً شناخته شود. مدلهایعددیبهعنوانیکابزارمناسبوتوانمند علاوهبرپیشبینیچنینمیدانهاییمیتواننددرکمطلوبیازآنارائهکنند.درمطالعهحاضربااستفادهازمدلعددیسهبعدی Flow-3D، تأثیر پارامتر U/Uc بر الگوی جریاندر قوس 90 درجه با بستر متحرکمورد بررسی قرار میگیرد. نتایج با داده های آزمایشگاهی مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل نتایج مربوط به الگوی جریان در مقاطع عرضی و پلانهای مختلف از دیگر موارد مطرح شده در این مقاله میباشد.
الگوی جریان
پارامتر U/Uc
قوس 90 درجه
مدل عددی
Flow-3D
2016
04
20
67
81
https://jise.scu.ac.ir/article_12013_0518c8a9f771d719d9cf896319036466.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
تاثیر شوریهای مختلف آب زیرزمینی در صعود نمک در پروفیل خاک و تبخیر از سطح آن
مهدی
ذاکری نیا
بهمن
فکوری دکاهی
سیده سهیلا
ابراهیمی
یکی از راهکارهای مقابله با کمبود منابع آب آبیاری استفاده از سطوح ایستابی کم عمق آب زیرزمینی برای آبیاری گیاه به خصوص در مناطق با آب زیرزمینی نزدیک به سطح زمین میباشد. اما بالا آمدن نمک به منطقه ریشه در اثر جریان مویینگی، یک عامل محدودکننده برای استفاده از آب زیرزمینیکمعمق به منظور آبیاریگیاه محسوب میگردد. از این رو آگاهی از رفتار خاک در حضور سطوح مختلف ایستابی با غلظتهای مختلف برای برنامه ریزی آبیاری زیرزمینی بسیار حائز اهمیت است. در این پژوهش، که در دانشگاه علوم کشاورزی گرگان با اقلیم نیمه مرطوب صورت گرفته است، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل به صورت کامل تصادفی با چهار تیمار آب زیرزمینی شامل آب شاهد(تهیه شده از آب شرب شهر گرگان) با هدایت الکتریکی 6/0 دسی زیمنس بر متر؛ آب زیرزمینی با هدایت الکتریکی 5/7؛ 5/12 و 5/17 دسی زیمنس بر متر (تهیه شده از اختلاط آب شاهد با آب دریای خزر) و دو تیمار عمق ایستابی 70 و 100 سانتیمتر در سه تکرار و در مجموع در 24 لایسیمتر به ارتفاع 150 و قطر 15 سانتیمتر حاوی یک خاک لوم رسی سیلتی انجام گردید. آب زیرزمینی از طریق مخازن آب مدرج که به لولههای متخلخل نصب شده در لایسمترها متصل بودند اعمال و به کمک یک شناور، سطح ایستابی در هر لایسیمتر تثبیت گردید. تبخیر از سطح خاک از طریق تغییر ارتفاع آب در مخازن در طول دوره آزمایش به صورت روزانه اندازهگیری شد. پس از یک دوره سه ماهه، هدایت الکتریکی عصاره اشباع نمونههای چهار عمق 5 ، 30 ، 60 و 90 سانتیمتری از پروفیل خاک اندازهگیری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف نمک صعود کرده به پروفیل خاک در سطح احتمال یک درصد بین تیمارهای مختلف معنیدار بوده است. در تیمار آب شاهد، آهنگ تجمع نمک در سطح خاک شدیدتر، ولی در تیمارهای با شوری بالاتر، تجمع نمک در عمقهای نزدیک به سطح ایستابی بیشتر بوده است. همچنین اختلاف مقادیر نمک صعود کرده به پروفیل خاک در سطح احتمال یک درصد در بین تیمارهای عمق ایستابی 70 و 100 سانتیمتری معنیدار بود و در همه تیمارهای مربوط به عمق ایستابی 70 سانتیمتری نمک بیشتری نسبت به عمق ایستابی 100 سانتیمتری صعود کرده بود. بررسی نتایج تبخیر نیز حاکی از آن بود که بیشترین تبخیر در تیمار شوری 5/17 دسی زیمنس بر متر روی داد، اما به طور کلی اختلاف میزان تبخیر از دو سطح ایستابی 70 و 100 سانتیمتر بین تیمارهای مختلف در سطح احتمال یک درصد معنی دار نبود.
آهنگ تجمع نمک
پروفیل خاک
جریان مویینگی
سطح ایستابی
عصاره اشباع
2016
04
20
83
91
https://jise.scu.ac.ir/article_12014_fc46665cf8da2df46da9f7c3cbaeaa4e.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
پراکنش حدی جریان جت خروجی در محیط همفاز و غیر همفاز
سمیرا
سلمان زاده
جواد
احدیان
در این پژوهش پراکنش حدی جریان جت در محیط همفاز و غیر همفاز مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا یک مدل فیزیکی شامل فلوم آزمایشگاهی و ملحقات مربوط به آنساخته شد. بر روی این فلوم جتهای هیدرولیکی دایرهایبه قطر پنج، هشت و پانزده میلیمتر تحت زوایای همگرایی مختلف مورد آزمون واقع شدند. آزمایشها، در محیط پذیرنده همفاز (آب زلال) و غیر همفاز (هوا) انجام گردید. طبق نتایج به دست آمده نوع محیط پذیرنده باعث تغییر در شرایط مرزی، مسیر حرکتی جریان تخلیه شونده و توسعهی جریان خواهد شد. نتایج نشان داد که توسعه فلاکس جریان جت در محیط غیر همفاز، در اعداد فرود چگال زیر بحرانی روی میدهد و حال آنکه در محیط هم فاز عدد فرود دنسیمتریک در محدودهی فوق بحرانی قرار میگیرد. از نظر کمی حداکثر توسعه فلاکس جریان جت در محیط غیر همفاز تا حدود 200 برابر قطر نازل میباشد که در محیط همفاز چنین توسعهجریانی تا 400 برابر قطر نازل روی میدهد. بررسیها نشان داد که برای غلظتهای بیشتر از 40 تا 50 گرم بر لیتر اثر محیط پذیرنده غیر هم فاز در توسعهی جریان جت بسیار بیشتر از محیط هم فاز است. همچنین مکانیزم حاکم بر توسعه فلاکس جریان جت ریزشی و مستغرق بررسی گردید و مشخص شد که در حالت ریزشی شیب منحنی تزریق، بیشتر از حالت مستغرق میباشد.
محیط غیر همفاز
جت ریزشی
توسعهی جریان جت
پراکنش حدی
2016
04
20
93
107
https://jise.scu.ac.ir/article_12015_0c94d16fef1c0dc85db50212de07bd5a.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
بررسی تأثیر خصوصیات هندسی رودخانهها بر دبی طراحی در رودخانههای مناطق خشک و نیمه خشک
احسان
کرابی
محمدرضا
مجد زاده طباطبائی
سید حسین
قریشی نجف آبادی
تخمین صحیح دبی در دورههای بازگشت مختلف در طراحی پلها، کالورتها و گورهها به منظور مدیریت سیلابدشت حائز اهمیت است. معمولاً دو روش برای تعیین دبی طراحی در مناطق فاقد آمار استفاده میشود: مدلهای بارش- رواناب که ممکن است زمانبر و پرهزینه باشند و روشهای رگرسیونی که دبی طراحی در دورههای بازگشت خاص را به خصوصیات حوضه آبریز از قبیل مساحت حوضه، توپوگرافی، خاک و خصوصیات آب و هوایی مرتبط میکنند. در تحقیق حاضر، از دو متغیر جدید خصوصیات مقطع پر و شاخص سیلابی به عنوان متغیرهای مستقل تأثیرگذار بر روابط دبی طراحی در مناطق خشک و نیمه خشک به همراه دادههای اندازهگیری شده هندسه مقاطع عرضی 41 ایستگاه هیدرومتری در استان خراسان رضوی استفاده شده است. نتایج مقایسه حاصل از تأثیر متغیرهای جدید بر دبی با دورههای بازگشت مختلف در این مطالعه، با روشهای سنتی، نشان داد که خصوصیات مقطع پر در رودخانهها و شاخص سیلابی میتوانند به عنوان متغیرهای مناسب در روابط دبی طراحی بهکار برده شوند. به طوری که با انتخاب سه ایستگاه منتخب به منظور صحتسنجی روابط این تحقیق در مقایسه با روش تحلیل فراوانی، در روابط هندسه هیدرولیکی مقطع پر تنها هشت درصد خطا مشاهده شد.
دبی طراحی
مقطع پر
هندسه رودخانه
شاخص سیلابی
مناطق فاقد آمار
2016
04
20
109
119
https://jise.scu.ac.ir/article_12016_bc50e7e6584da6bbd61bfa07462b67af.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
بررسی تأثیر آب شور مغناطیسی شده بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه فلفل سبز
مرضیه
محمدیان
روح الله
فتاحی
محمدرضا
نوری امام زاده ائی
در مناطق خشک و نیمه خشک محدودیت دسترسی به منابع آب غیر شور برای تولیدات کشاورزی، باعث شده که آب شور منبع بسیار مهمی برای آبیاری در این مناطق شود. گفته شده که با استفاده از فناوری مغناطیس و عبور آب شور از میدان مغناطیسی میتوان به بهبود عملکرد محصول در شرایط شور کمک نمود. در این راستا به منظور بررسی تأثیر عبور آب شور از میدان مغناطیسی بر ویژگیهای رشد و اجزای عملکرد گیاه فلفل سبز، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با شش تیمار و در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در تابستان سال 1392 اجرا شد. تیمارها شاملدوسطح آب (مغناطیسی و غیر مغناطیسی) و شوری در سه سطح (3/0، 3/2،2/4 دسی زیمنس بر متر) بود. بررسیها نشان داد که آب مغناطیسی باعث افزایش 12، 19 و 33 درصدی عملکرد کل میوه به ترتیب در آب آبیاری با شوری 3/0، 3/2 و 2/4 دسی زیمنس بر متر شد. همچنین نتایج نشان داد که همه اجزای عملکرد شامل وزن تر و خشک برگ، ساقه، ریشه و حجم ریشه در تیمار آب با شوری 3/0 دسی زیمنس بر متر دارای بیشترین مقادیر نسبت به دو تیمارشوری دیگر شد. آب مغناطیس باعث افزایش 15 و 11 درصدی در وزن تر ساقه در شوری 3/2 و 2/4 دسی زیمنس بر متر نسبت به سطوح غیر مغناطیس خود شد.
آب شور
آب مغناطیسی
فلفل سبز
عملکرد
ریشه
2016
04
20
121
130
https://jise.scu.ac.ir/article_12017_c795241615a94d96bd8d45908353c660.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
اثر متقابل پایه و تکیهگاه پل بر آبشستگی موضعی در اطراف آنها
مرتضی
عرب
محمد علی
زمردیان
مسأله آبشستگی موضعی در اطراف پایه و تکیهگاه پل در سالهای اخیر به طور گسترده توسط محققین مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. این در حالی است که مطالعات اندکی از تأثیر فاصله پایه از تکیهگاه روی آبشستگی پایه و تکیهگاه پل موجود میباشد. با توجه به این که پلهای زیادی در سطح جهان ساخته میشوند که دارای پایههایی در فاصله نزدیک به تکیهگاه میباشند، بنابراین ضرورت مییابد این موضوع مورد بررسی قرار گیرد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تأثیر طول تکیهگاه و شکل پایه بر روی عمق آبشستگی آنها، از تکیهگاههای قائم با طولهای 25، 5/37 و 50 سانتی متر و پایههای دایرهای، مربعی گرد گوشه و مربعی نوک تیز در دو فاصله 5/17 و 35 سانتیمتر نسبت به سیلاب دشت استفاده شد. نتایج آزمایشها نشان داد که با نزدیک شدن پایه به تکیهگاه، آبشستگی آنها افزایش مییابد. به عنوان نمونه حضور پایه نوک تیز در فاصله 5/17 سانتی متری سیلاب دشت برای تکیهگاه 50 سانتی متری، عمق آبشستگی تکیهگاه و پایه را به ترتیب 50درصدو 61 درصد در مقایسه با پایه و تکیهگاه به صورت مجزا افزایش میدهد.
آبشستگی
تکیهگاه پل
پایه پل
سیلاب دشت
2016
04
20
131
142
https://jise.scu.ac.ir/article_12018_8dc5367ea6a9f928378497eb5c5596ad.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
کاربرد همزمان معادلههای گرین-آمپت و سنت- ونانت در تأثیر تلفات نفوذ بر روندیابی سیل در رودخانهها
صباح
محمدی
رسول
قبادیان
سید محمود
کاشفی پور
وقتی جریان سیلابی در یک رودخانه فصلی به راه میافتد در اثر نفوذ از بستر و کنارهها، حجم سیلاب کاهش مییابد. این کاهش حجم سیلاب تلفات انتقال نامیده میشود. به منظور تخمین تلفات نفوذ در این تحقیق مدلی کامپیوتری برای مقاطع نامنظم رودخانهای تهیه شده است که در آن معادلههای دیفرانسیل جزئی سنت ونانت پس از خطی شدن، با روش تفاضلهای محدود حل میشوند. برای برآورد تلفات انتقال رابطه گرین-آمپت در مدل مذکور با معادلههای جریان غیر ماندگار جفت شده است. پس از صحت سنجی مدل به برآورد مقدار تلفات نفوذ بعد از یک رخداد سیل 65 ساعته در بازهای از رودخانه قرهسو بهطول تقریبی 18 کیلومتر با 60 مقطع عرضی پرداخته شد. نتایج این شبیه سازی نشان داد که وقتی از رابطه گرین-آمپت برای محاسبه نفوذ استفاده میشود میتوان مقدار نفوذ را با دقت خوبی محاسبه نمود. با استفاده از این مدل مقدار تلفات انتقال بر اثر نفوذ در بازه مورد نظر 1400000 مترمکعب محاسبه گردید که حدود 75/2 درصد از حجم سیلاب ورودی به بازه میباشد. همچنین با استفاده از این مدل مقدار عمق نفوذ تجمعی و شدت نفوذ در هر یک از مقاطع در طول مسیر رودخانه قابل محاسبه و برآورد است.
تلفات انتقال
گرین-آمپت
معادلههای سنت – ونانت
2016
04
20
143
153
https://jise.scu.ac.ir/article_12019_87693746bee7133ee463e0650ef86d35.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
مطالعه آزمایشگاهی سرعت پیشانی جریان غلیظ نمکی تحت تأثیر پوشش گیاهی
آتنا
خلیلی
ابوالفضل
اکبرپور
حسین
خزیمه نژاد
پیمان
ورجاوند
جریان غلیظ از مهمترین عوامل در رسوبگذاری است که باعث انتقال رسوبات به نزدیکی بدنه سد میشود. لذا شناخت این جریان و عوامل مؤثر بر آن از نقطهنظر کیفیت آب و پیشبینی میزان آلودگی، حائز اهمیت است. پیشبینی حرکت جریان غلیظ بهدلیل پیچیدگی اندازهگیری آن، معمولاً به صورت آزمایشگاهی انجام شده است. در تحقیق حاضر، به بررسی تأثیر ارتفاع پوششگیاهی مصنوعی در کاهش سرعت پیشانی جریان غلیظ پرداخته شد. جریان غلیظ با چهار غلظت متفاوت وارد فلوم شد و پوششگیاهی تحت چهار ارتفاع و پنج تراکم مختلف در مسیر جریان قرار گرفت. اندازهگیری سرعت در شش مقطع انجام گردید. تغییرات غلظت در راستای قائم در سه مقطع اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که ارتفاع 2/0 متر و تراکم 4/1 درصد پوششگیاهی مؤثرین پوشش برای کاهش سرعت و غلظت پیشانی جریان میباشد. همچنین ضریب کئولگان برای محاسبه سرعت در بستر صاف و بستر دارای پوششگیاهی ارائه شد و در نهایت رابطهای برای محاسبه سرعت در بستر دارای پوششگیاهی استخراج گردید.
جریان غلیظ
پوشش گیاهی مصنوعی
سرعت پیشانی
پروفیل غلظت
2016
04
20
155
166
https://jise.scu.ac.ir/article_12020_cfadfad67098e411ccb42d55d85791da.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
مقایسهی روشهای تلفیق آب شور و غیر شور در کشت سورگوم علوفهای و توزیع شوری در نیمرخ خاک
سعید
قائدی
پیمان
افراسیاب
عبدالمجید
لیاقت
یکی از راهحلهای مورد تأیید پژوهشگران در حوزهی استفاده از آب شور در کشاورزی، استفادهی تلفیقی از آب شور و غیر شور بهصورت توأمان برای کاهش اثرات اسمزی ناشی از استفاده از آب شور میباشد. در پژوهش حاضر هدف، مقایسهی روشهای موجود و ارائهی یک راهکار جدید در چگونگی تلفیق آب شور و غیر شور، برای ذخیرهسازی هرچه بیشتر آب شیرین میباشد.برای این منظور آزمایشی در شرایط مزرعهای در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی با پنج تیمار (تیمار شاهد باضافهی چهار روش تلفیق آب شور و غیر شور) در سه تکرار طی کشت گیاه سورگوم علوفهای رقم اسپیدفید در سال 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل به انجام رسید. تیمارها شامل، شاهد، یک سوم شور، یک در میان زمانی، یک در میان مکانی و تیمار مخلوط بودند. شاخصهای زراعی مورد بررسی شامل وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ، وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوتهها و شاخص سطح برگ بودند. نتایج نشان داد دو تیمار یک در میان مکانی و یک سوم شور در تمامی صفات اندازهگیری شده پس از تیمار شاهد دارای بیشترین عملکرد بودند، به طوری که در وزن خشک برگ، ارتفاع گیاه و شاخص سطح برگ با تیمار شاهد تفاوت معنیدار (p≤0.05) نشان ندادند و در وزن خشک ساقه و وزن خشک کل اندام هوایی پس از تیمار شاهد دارای بیشترین عملکرد بودند. این دو تیمار در تعدیل املاح در انتهای فصل نیز نتایج قابل قبولی از خود برجا گذاشتند. بهنظر میرسد تیمارهای یک سوم شور و یک در میان مکانی هر کدام با بهرهگیری از روش منحصر به فرد خود در نحوهی استفاده از آب شور توانستهاند با وجود کاربرد آب شور در آبیاریها، اثر منفی ناشی از پتانسیل اسمزی وارده به گیاه را کاهش داده و نسبت به روشهای قدیمیتر (یک در میان زمانی و مخلوط)، دارای برتری باشند.
آبیاری تلفیقی
توزیع شوری
شوری
عملکرد سورگوم
2016
04
20
167
179
https://jise.scu.ac.ir/article_12021_3c78b3b7932e548bdc4dd4a4243dae7a.pdf
علوم و مهندسی آبیاری
JISE
2588-5952
2588-5952
1395
39
1
بررسی ابعاد پیاز رطوبتی آبیاری قطرهای- نواری در اراضی شیبدار
احسان
اسماعیلی
امییر
سلطانی محمدی
سعید
برومند نسب
به منظور بررسی اثر شیب روی ابعاد پیاز رطوبتی از یک منبع تغذیه خطی در اراضی شیبدار، تحقیقی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تیمار و سه تکرار در پاییز 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز، در خاکی با بافت سیلتی لوم با دو دبی شش و نه لیتر در ساعت در واحد طول نوار و به ازای سه شیب صفر، دو و پنج درصد انجام شد. پس از گذشت 24 ساعت از پایان زمان آبیاری، با ایجاد یک برش بهصورت عمودی ابعاد پیاز رطوبتی اندازهگیری شد. نتایج حاصل از تحلیلهای آماری نشان داد با افزایش دبی و شیب، عرض و عمق، مساحت و حجم خیس شده افزایش پیدا میکنند که این افزایش در سطح آماری یک درصد در اراضی با شیب دو و پنج درصد نسبت به زمین مسطح اختلاف معنیدار داشت. افزایش عرض خیس شده برای دبی شش و نه لیتر در ساعت در زمین با شیب دو درصد نسبت به زمین مسطح به ترتیب 10 و سه درصد و برای شیب پنج درصد، 20 و 13 درصد بود. افزایش عمق خیس شده برای دبی شش و نه لیتر در ساعت در زمین با شیب دو درصد نسبت به زمین مسطح، 5/12 و 17 درصد و برای شیب پنج درصد 25 و 35 درصد بود. افزایش مساحت برای دبی شش و نه لیتر در ساعت در زمین با شیب دو درصد نسبت به زمین مسطح، 24 و 28 درصد و برای شیب پنج درصد، 56 و 45 درصد بود.
آبیاری قطرهای– نواری
اراضی شیبدار
پیاز رطوبتی
2016
04
20
181
190
https://jise.scu.ac.ir/article_12022_db4fb965d18177c9c829cd5e5ccbd3fd.pdf