نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیات علمی دانشکده فنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر مربی- دکتری مهندسی منابع آب
2 دانشیار گروه هیدرولوژی و منابع آب ، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز.
3 استاد گروه هیدرولوژی و منابع آب ، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز.
4 دانشیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
تخمین دقیق بارندگی در سطح به خصوص در مناطق کوهستانی، به علت تغییرات مکانی بارش، یک مساله مهم بشمار میآید. روش معمول اندازهگیری بارش، اندازهگیری مستقیم آن در ایستگاههای بارانسنجی زمینی، تحت عنوان بارش نقطهای است. امروزه برآورد توزیع مکانی بارندگی، با ترکیب اطلاعات حاصل از سنجندههای مختلف، مورد توجه قرار گرفته است. نظارت بر رویدادهای شدید بارندگی مستلزم اندازه گیری هر چه دقیقتر بارش با استفاده از ترکیب دادههای راداری و ماهوارهای، با مقادیر زمینی است. در این پژوهش به منظور اصلاح دادههای بارش نقطهای و برآورد توزیع مکانی بارندگی از روشهای ترکیب وضعیت و برخی از روابط تجربی که براساس آن اجرا میشوند در رگبارهای مختلف طی سالهای 1393 تا 1395، در حوضه آبریز مند، واقع در استانهای فارس و بوشهر در جنوب ایران استفاده شد. براساس تجزیه و تحلیلهای آماری صورت گرفته بین مقادیر بارش سطح به دست آمده از روشهای ترکیب وضعیت شامل CM)، BFCM و (MCMو بارش مشاهدهای شبکه زمینی، روشهای مورد استفاده به طور متوسط به ترتیب با میزان RMSE 17/25، 32/25 و 23/25 دقت قابل قبولی دارند. در مقایسه با مقادیر بارندگی به دست آمده از روش کریجینگ، نشان میدهد که روشهای پیشنهادی دارای تمایل به توزیع مکانی بارندگی شبیه دادههای ماهواره ای با حفظ مقادیر پارامترهای آماری بارش زمینی میباشند به طوری که میانگین بارش مطلوب منطقهای بدست آمده از روش ترکیب وضعیت (CM) بسیار شبیه به مقدار به دست آمده از دادههای اندازهگیری زمینی است.
کلیدواژهها [English]